Luty – CARDIACA ZNACZY SERDECZNIK

– Seniorzy rozchodzili się jak ciepłe bułeczki – śmieje się Oliwia.
System był prosty. Na FB w południe pojawiał się adres seniora z opisem jego potrzeb. Kto pierwszy przejął kontakt, ten lepszy. Po kilku nieudanych próbach Oliwia ustawiła przypomnienie w telefonie, żeby na czas stawić się online.
– Jak dorwałam swoich trzech staruszków, byłam szczęśliwa!
Robiła zakupy i opatrywała rany, jak przystało na członkinię Pogotowia Harcerzy i Harcerek ZHR.

Oliwia Wróblewska uczy się w II Liceum Ogólnokształcącym w Sopocie, jako jedna z ostatnich osób w klasie zdążyła urządzić 18 urodziny. Jest przyboczną 17 Gdańskiej Drużyny Harcerek ZHR „Cardiaca”. Stawia na rozwój. Kocha podróże. Kalendarz ma wypełniony po brzegi. Rodzice wspierają ją w pasjach. Harcerstwo, największą z nich, realizują wspólnie.

Dwa pierwsze tygodnie izolacji Oliwia wspomina jak koszmar.
– Nigdy wcześniej nie nudziłam się sama ze sobą!
Na nogi postawiły ją zadania. Uruchomiono krawieckie pogotowie harcerskie, w dużym pokoju cała rodzina szyła maseczki (wyprodukowali ok. 500 sztuk). Co niedziela Oliwia śpiewała podczas mszy online dla druhen i druhów. Świadczyła pomoc sąsiedzką w ramach akcji Duszpasterstwa Akademickiego Górka przy kościele św. Mikołaja. Przeszła nawet psychologiczne szkolenie online dla wolontariuszy. Dominikańskie środowisko jest zaprawione w boju, od 25 lat prowadzi Kuchnię św. Mikołaja, zapraszając potrzebujących na obiady oraz wieczerze wigilijne i śniadania wielkanocne.

– Myślę, że w wolontariacie dostałam więcej niż moi podopieczni – Oliwia odebrała kilka lekcji.
Po pierwsze ludzie są ważni (z mnogości zajęć miała kłopot z pielęgnowaniem przyjaźni). Po drugie znalazła większe zrozumienie dla potrzeb innych ludzi, ale i własnych.
– Nie zawsze muszę wszystko, warto prosić o pomoc i trzeba stawiać granice.
Oliwia myśli o studiach psychologicznych, a potem o pracy z seniorami.